Gazeta Gniazdo
numer 6

Okładka czasopisma Gniazdo a na niej: bariery
strona 2 Ulotka Stowarzyszenia o jeden Procent KRS 0000049566, strona 3: Artykuł redaktora naczelnego !
strona 4 Spis treści ,strona 5, Aktualność Nasza Przedstawicielka w Powiatowej Społecznej Radzie ds. Osób Niepełnosprawnych: 29 października 2019 roku podczas XI sesji Rady Powiatu Żarskiego obecna Przewodnicząca Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych “Radość Życia” pani Małgorzata Miler, otrzymała Akt powołania do Powiatowej Społecznej Rady ds Osób Niepełnosprawnych na kadencję 2019-2023. Do zadań działającej przy Staroście Żarskim Rady należy: • inspirowanie przedsięwzięć zmierzających do integracji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych oraz realizacji praw osób niepełnosprawnych • opiniowanie projektów powiatowych programów działań na rzecz osób niepełnosprawnych • ocena realizacji programów • opiniowanie projektów uchwał i programów przyjmowanych przez Radę Powiatu pod kątem ich skutków dla osób niepełnosprawnych Z Małgorzatą Miler można się kontaktować telefonicznie pod numerem 728 950 190 lub poprzez e-mail: radosczycia.zary@wp.pl.
strona 6, Bal Karnawałowy Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych Radość Życia 28 lutego 2020 roku, w Sali Styl, Stowarzyszenie „Radość Życia“ we współpracy ze Środowiskowym Domem Samopomocy w Żarach zorganizowało kolejny, tradycyjny Bal Karnawałowy. Tym razem do wspólnej zabawy zaprosiliśmy gości z Zespołu Szkół Specjalnych w Żarach, Zespołu Szkolno-Przedszkolnego z Oddziałami Integracyjnymi w Żarach, DPS Miłowice, WTZ Żary, Dziennego Domu Wsparcia w Żarach oraz ŚDS w Żarach. W sumie w imprezie wzięło udział ponad 70 osób. Organizatorzy zapewnili liczne atrakcje: gry, zabawy i konkursy organizowane przez profesjonalnego wodzireja, wybrano króla i królową balu, zapewniono słodki poczęstunek oraz barszcz z krokietami. Każdy uczestnik zabawy otrzymał niespodziankę: paczkę ze słodyczami ufundowane przez SWISS KRONO sp. z o.o., a organizację Balu wspierali wolontariusze. Serdzecznie dziekujemy!!!
strona 7, Pan Wadim Tyszkiewicz, Senator RP wsparł działalność Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych “Radość Życia” Senator RP i były wieloletni Prezydent Nowej Soli, wsparł działalność Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych„ Radość Życia“ darowizną w wysokości 4 tys.zł. Podczas spotkania w dniu 4 lipca 2020 roku w żarskim Folwarku Zamkowym. Przedstawicielki Zarządu, panie Mariola Alechno-Buca oraz Małgorzata Miler, w imieniu podopiecznych Stowarzyszenia, wręczyły panu Senatorowi podziękowanie i bukiet róż.
strona 8, Teatr w Stowarzyszeniu na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Radość Życia“: sztuka, terapia i integracja Teatr, wbrew schematom przyjętym przez współczesne społeczeństwo, nie jest wyłącznie miejscem podziwiania sztuki,czy zaspokajania ludzkich potrzeb estetycznych, a jego potencjał można wykorzystywać na różne sposoby. Może on być przestrzenią doświadczania, eksperymentowania oraz bezpośredniego przeżywania, ale również terapii kierowanej do osób niepełnosprawnych. Terapia przez teatr czyli teatroterapia to jedna z metod z zakresu arteterapii. Jej uczestnicy z jednej strony skupiają się na twórczym kreowaniu roli w spektaklu, rozwijając i promując swoje zdolności. Z drugiej strony, podczas zaangażowania w grę, poprzez swobodny przepływ impulsów, uczuć, obrazów oraz identyfikację z rolą, uaktywniają się wewnętrzne procesy, dzięki którym aktor ma szansę przejść proces transformacji, czyli przemiany, w zakresie postaw społecznych, osiągania dojrzałości emocjonalnej, samorealizacji czy samopoznania. Teatr w którym uczestniczą zarówno osoby niepełnosprawne, jak i pełnosprawne, który prezentuje swój dorobek w środowisku lokalnym, ma dodatkowo walor integracyjny, ma moc zmieniania postaw społecznych na bardziej pozytywne, dzięki czemu osobom niepełnosprawnym żyje się po prostu lepiej. Dlatego już od ponad 16 lat Stowarzyszenie „Radość Życia“ organizuje wiele przedsięwzięć o charakterze integracyjnym związanych z teatrem oraz szeroko pojętą działanością artystyczną. W 2019 roku zrealizowano projekt „Radosny Teatr III“ współfinansowany ze środków Urzedu Miejskiego w Żarach, w ramach którego przeprowadzono ogółem 70 godzin zajęć. Uczestnicy projektu mieli możliwość uczestniczyć w zajęciach z zakresu „kulisów teatru“, przygotowując m.in. rekwizyty, scenografię i statuetki na Przegląd Teatralny, jak również w warsztatach, podczas których zespół teatralny „Trzy Trzmiele - Nieoszlifowane Diamenty” przygotowywał spektakl teatralny. Nasz zespół teatralny podczas XIV Przeglądu Teatrów Profilaktycznych, organizowanego przez Miejską Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Żarach, zaprezentował znakomity, dynamiczny spektakl pt. „Życie nie zawsze jest diamentem” pod kierunkiem p. Jolanty Czarnoty i Anny Kamińskiej – Kusy i ZWYCIĘŻYŁ w kategorii szkół średnich.\ 26 listopada 2019 roku w sali Luna ŻDK, w ramach projektu „Radosny Teatr III“ Stowarzyszenie zorganizowało VI Integracyjny Żarski Przegląd Teatrów, do którego zaproszono 10 grup teatralnych liczących ponad 150 osób. Wystąpiły żarskie zespoły ze Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów, Dziennego Domu Wsparcia prz MOPS w Żarach, Zespołu Szkół Specjalnychw Żarach, Przedszkola Niepublicznego Chatka Puchatka w Żarach, Środowiskowego Domu Samopomocy w Żarach , Niepublicznego Przedszkola eNCe-peNCe w Żarach, Szkoły Podstawowej nr 5 w Żarach,Ośrodka dla Dzieci z Wadami Słuchu i Mowy w Żarach, Szkoły Podstawowej nr 1 w Żarach oraz Trzy trzmiele- Nieoszlifowane Diamenty ze Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Radość Życia“ w Żarach. Grupy przedstawiły formy sceniczne o charakterze teatralnym, baletowym, muzycznym lub pantomimicznym. Organizatorzy wręczyli uczestnikom słodkie nagrody – upominki oraz dyplomy i statuetki. Uczestnicy warsztatów przygotowują „statuetki serca“ Występ podczas XIV Przeglądu Teatrów Profilaktycznych Do przygotowania tej kolejnej twórczej i udanej imprezy nieoceniony wkład wniósł Środowiskowy Dom Samopomocy w Żarach oraz Wolontariusze. We wrześniu 2020 roku Stowarzyszenie rozpoczęło realizację kolejnego projektu współfinansowanego ze środków Urzędu Miejskiegow Żarach „Artystyczne wariacje“.
strona 9, Wywiad z Panem Tomaszem Simiłowskim – z uczestnikiem Środowiskowego Domu Samopomocy w Żarach przeprowadzony przez Pana Tomasza Pawłowskiego - członka Stowarzyszenia na rzecz Osób Niepełnosprawnych „Radość Życia” w Żarach. Tomku, skąd się u Ciebie wzięła pasja do pisania wierszy? Pasja pisania wierszy wzięła się z życia, z doświadczeń, z przeżyć szkolnych, ogólnie rzecz biorąc z obserwacji ludzi, jak się zachowują. Natchnienie brałem też z filmów, z natury, z różnych obrazów, ze sztuki, zależy pod jakim kątem mam tworzyć. A co Ciebie inspiruje do pisania wierszy? Inspiruje mnie albo moja dziewczyna, albo chęć zgłębiania filozofii świata i bycia, ogólnie rzecz biorąc właśnie ten kierunek. A czy masz jakiegoś ulubionego autora, którego lubisz czytać, którym się inspirujesz? Takie popularne klasyki, jak Mickiewicz, Słowacki, Tołstoj, w gruncie polscy autorzy. Nie tylko czytam wiersze, poza nimi czytam prozę, opowiadania, książki, horrory, no, myślę, że to tyle. Gdyby ktoś chciał zacząć pisać wiersze, jaką radę byś dał takiej osobie? Czy jest na to jakaś recepta? Nie, no ja to robię technicznie, więc podam technikę takiej osobie, żeby przestudiowała i przećwiczyła. Na pewno, by musiała czytać dużo książek, opowiadań, wierszy, po prostu mieć punkt wyobraźni, coś w internecie zobaczyć, jakiś film, po prostu w ten sposób. Poza pisaniem, jesteś także sportowcem, brałeś udział w Syrenadzie, pamiętasz to wydarzenie, co myślałeś, gdy wiedziałeś, że będziesz brał w tym udział? Chciałem się wykazać, ale nie tylko w sporcie, ale też w pomocy w organizacji, no bo, jeżeli miało przyjechać dużo ludzi z innych miast, to chciałem po prostu pomóc, żeby było łatwiej na samej Syrenadzie. Była super atmosfera, spotkaliśmy się, uprawialiśmy sport, a potem była jak to mówią „garmażerka”. A oprócz pisania i sportu co jeszcze lubisz robić, czym się pasjonujesz? Pasjonuję się rybami, ogrodem. Ryby lubię z tego względu, że jeżeli dobrze łowisz, to możesz naprawdę wielkie ryby wyciągnąć. A znany u nas jesteś również z tego, że bardzo lubisz liczyć, czy w szkole lubiłeś matematykę? Matematykę może nie tak bardzo, ale np. sudoku, które sobie po prostu rozwiązuję. Wiele ludzi robi sobie listę zadań życiowych i po spełnieniu tego celu sobie, jakby odhacza, że już ma to zrobione, jest zaliczone i idą dalej, jak to jest u Ciebie? Ja myślę, że jeśli osiągnąłeś jeden cel w życiu, nie możesz spocząć na laurach i patrzeć.Uważam, że największą uciechą losu jest to, że człowiek dochodzi na szczyt góry (realizuje marzenie), wówczas szuka więc drugiego szczytu - celu. A Twoje najbliższe plany? Moje najbliższe plany. Na ten rok to może gdzieś wyjechać na wakacje. Pojechać do mamy mojej, bo dawno też nie byłem. Mam nadzieję, że koronawirus się skończy. W takim razie życzę Ci, abyś spełnił swoje plany i życzę sukcesów. Dziękuję za rozmowę.
strona 10, Wiersz Chwila przyjemnosci: Wiosna, to okres piekna, to dlatego ja ogladalismy, jak Zary i piekno natury kwitnie(my jak koneserzy). Liscie poogladalismy wsród zarskich pejzazy, podazalismy posród Katedr, kosciołów i zabytków Zar po to, by dostrzec ich potencjał muzealny. Moze, dzieki tym naszym spacerom do szybszego przyjscia wiosny sie przyczynilismy i na Zary zrzucilismy dobrego ducha odmian, dzieki temu jacy jestesmy. My oredownicy matki natury piekna i naturalnego dobra naszych Zar. Dla nas to, gdy matka natura sie rodzi to ujrzec to i utrwalic. Czasem znaczy lepiej niz kosztowna terapia. Czy zobaczyc gołebia, czy wiewiórke jak skacze w oddali, czy jak lisc kwitnie i pobiegac jak młode łanie po łace, bezcenne. O ta sztuke piekna nam chodzi, by na zime miec co wspominac, gdy sie to utrwali na nosnikach pamieci i wspomniec piekne obrazy przyrody. I wspomniec te chwile jak przyroda pokazuje na wiosne swe pomniki piekna, zwłaszcza Zarska. Wiersz Skrzaty Dawno dawno temu w nie tak odległej krainie żyła sobie skrzatka pod imieniem Ewa. Uczęszczała do magicznego miejsca, a raczej społeczności zwanej ŚDS-landią. Była to społeczność ludzi bardzo sobie bliskich. Żyli jak rodzina. Ewa miała dużo kolegów i koleżanek. A żeby tylko! Miała tam również miłość, drugiego skrzata pod imieniem Tomasz. Na początku swej przygody z ŚDS-landią, Ewa była bardzo zamknięta w sobie. Prawie nic się nie odzywała, nie umiała nawet się porządnie wkurzyć. Miała problem z wyrażaniem emocji, bała się cokolwiek robić na zajęciach, bo bała się, że coś zepsuje. Miała nad sobą opiekunów elfów-skrzatów, którzy ją wspierali każdego dnia, elfa Jolę, Olę, Agatę, Anię i wiele wiele innych osobistości. Dzięki zachęcie terapeutów, w szczególności Oli i Joli, Ewa zaczęła bardziej się otwierać na terapię zajęciową. Zaczęła rysować, dzięki Joli brać udział w zajęciach muzycznych z jednym z szefów Bartolinim, znanym bliżej innym po prostu jako „Bartek”. Dzięki Oli nawet skrzatka zaczęła wyszywać haftem krzyżykowym. Ona ją do tego zaraziła. Przygoda z haftowaniem była jak podróż w nieznane. Tyle wzorów i inspiracji! Tyle kolorów! Najbardziej efektowne okazały się proste wzory, na przykład serduszka lub domek. Dzięki takim zadaniom Ewa się wyciszała. Skrzatka powoli stawała się skrzacicą. Dzięki rysowaniu, wyrażała siebie, swoje emocje. Z czasem dzięki fajnym zajęciom z psychologami- elfami p. Moniką i p. Zuzią zaczęła więcej rozmawiać i wypowiadać się na wiele tematów. Ta forma terapii zajęciowej była o tyle fajna, ponieważ można było posłuchać co inni mają do powiedzenia, inne skrzaty – ziomale kochane. Ostatnio najwyżej postawiony szef- pani elf Kierownik Mariola wciągnęła skrzatkę Ewę w struganie gałęzi, aby drewno było jasne. Cóż za przygoda! A jakie uspokajające! Ewa bardzo to polubiła, prawie na każdych zajęciach struga i z dumą prezentuje swe dzieło. Dzięki wsparciu narzeczonego skrzata Tomasza, Ewa też jest spokojniejsza na zajęciach. Odnalazła zrozumienie i spokój. Tomasz też wciągnął Ewę w zajęcia i pasje np. sudoku lub słuchanie muzyki i w jej rytm przeglądania stron z książki. Ależ to pomaga, koi mózg. Skrzatka poleca terapię zajęciową, gdyż pozwala choć na chwilę oderwać się od cierpienia i przynosi ulgę. Oby tak dalej!
strona 11, Schizofrenia – istota choroby, mity i sposoby leczenia MONIKA JASIŃSKA Z danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że na schizofrenię choruje ponad 21 milionów osób na całym świecie. Cierpią na nią przede wszystkim młodzi ludzie w wieku około 15 - 35 lat. Ludzie chorzy codziennie spotykają się z nietolerancją, niechęcią i brakiem zrozumienia, ponieważ społeczeństwo niewiele wie o schizofrenii i często posługuje się mitami oraz stygmatyzuje takie osoby. Badania wskazują na to, że chorzy na schizofrenię często doświadczają o wiele mniej empatii niż np. pacjenci z depresją. Mają trudności ze znalezieniem pracy – statystyki pokazują, że tylko 10 % chorych na schizofrenię jest zatrudnionych, odsuwają się od nich przyjaciele a nawet rodzina. Schizofrenia to choroba, która zaburza wiele aspektów funkcjonowania psychicznego człowieka. Jej symptomy można podzielić na trzy grupy: (1) objawy pozytywne, (2) negatywne , (3) zdezorganizowane. W okresach zaostrzenia, kiedy pacjenci doświadczają omamów i urojeń, następuje u nich znaczne upośledzenie funkcjonowania społecznego oraz pojawiają się deficyty w umiejętnościach radzenia sobie z codziennymi problemami. Należy jednak pamiętać, że schizofrenię można i należy leczyć. Niestety tylko połowa pacjentów otrzymuje odpowiednią pomoc. Dlaczego piszemy o schizofrenii? W przestrzeni publicznej funkcjonuje kilka mitów na temat schizofrenii, które niewłaściwie i krzywdząco przedstawiają osoby na nią chorujące. MIT:1 Osoby chorujące na schizofrenię są niebezpiecznei nieprzewidywalne. Chorzy na schizofrenię są postrzegani jako osoby dziwne i zagrażające otoczeniu. Mit ten często kreowany jest poprzez filmy i media. Tymczasem dane statystyczne wskazują na coś zupełnie innego - osoby ze schizofrenią stanowią zazwyczaj mniej niż 1% wśród sprawców przestępstw we współczesnych metropoliach. Znacznie częściej są ich ofiarami. MIT 2: Chorzy nie potrafią okazywać i nie rozumieją emocji. Okazuje się, że życie emocjonalne chorych na schizofrenię może być dość bogate i podobne do przeżyć innych ludzi. Problemem w tym zakresie jest to, że osoby ze schizofrenią mają trudności w mówieniu o swoich emocjach, rozpoznawaniu ich i prawidłowym nazywaniu. MIT 3: Chorzy na schizofrenię to osoby upośledzone umysłowo. Schizofrenia nie wiąże się z niższym stopniem inteligencji. Często jest wręcz odwrotnie - osoby chore przejawiają bardzo wysoki poziom uzdol- Mity na temat schizofrenii Czym jest schizofrenia? nień matematycznych lub artystycznych. Wśród chorych na schizofrenię znajdują się tak znane postaci jak np. Fryderyk Nietzshe, Immanuel Kant czy John Nash, laureat Nobla w dziedzinie ekonomii. MIT 4: Schizofrenia wyklucza z życia Prawidłowe leczenie i psychoterapia potrafią w dużym stopniu wyeliminować objawy schizofrenii i umożliwić choremu normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Osoby cierpiące na schizofrenię mogą być dobrymi rodzicami i pracownikami. Ponadto, aktywność społeczna jest ważnym czynnikiem leczącym i motywującym do leczenia. Wydaje się, że aby uchronić się od fałszywych przekonań na temat schizofrenii i stygmatyzowania cierpiących na nią osób, warto bliżej poznać tę chorobę. Schizofrenia przejawia się na kilku na płaszczyznach. Są to objawy pozytywne, negatywne i zdezorganizowane. Na początek warto wyjaśnić, co oznaczają pojęcia: objawy “pozytywne” i objawy “negatywne”. Nie oznacza to, że jedne z nich są „lepsze”, a inne „gorsze”, czy też bardziej lub mniej pożądane. Objawy pozytywne (wytwórcze) to pewien „nadmiar”, wytwory, które pojawiają się w schizofrenii, a “negatywne” to ubytek, niedobór w postrzeganiu lub przeżywaniu rzeczywistości. Objawy pozytywne a) Urojenia to fałszywe przekonania o rzeczywistości, niepodlegające zmianie ani pod wpływem argumentów, ani jakichkolwiek dowodów. W przebiegu schizofrenii mogą wystąpić m.in. urojenia prześladowcze (poczucie, że osoby, instytucje czy siły zamierzają skrzywdzić pacjenta), wielkościowe (przekonanie o szczególnej pozycji i mocy własnej), somatyczne (poczucie, że jakaś część ciała nie funkcjonuje prawidłowo lub szkodzi pacjentowi), ksobne (błędne interpretowanie wypowiedzi i zachowań innych osób jako odnoszących się do pacjenta). b) Halucynacje (omamy) to błędne spostrzeżenia zmysłowe polegające na realistycznym odczuwaniu doznań, mimo że w otoczeniu nie ma bodźca, który mógłby je wywołać. W schizofrenii najczęściej występują omamy słuchowe. Jakie są objawy choroby? Pacjent słyszy różne głosy, dźwięki, które w rzeczywistości nie istnieją. Może to być głos komentujący zachowanie chorego lub dwa głosy rozmawiające na jego temat. Głosy te mogą również nakazywać wykonywanie różnych czynności. Halucynacje mogą być źródłem przyjemności, ale też mogą być przerażające dla chorego. W przypadku halucynacji wzrokowych chory widzi różne rzeczy, które nie istnieją w rzeczywistości. Objawy negatywne Objawy negatywne to deficyty w sferze emocjonalnej, poznawczej, wolicjonalnej i społecznej. Mimo, że objawy pozytywne skupiają na sobie więcej uwagi, to jednak właśnie objawy negatywne są uznawane od dłuższego czasu za cechy kluczowe dla schizofrenii. a) deficyty afektywne - spłycenie emocjonalne, uboga ekspresja mimiczna, monotonny głos, apatia, brak motywacji do podejmowania działań, brak zainteresowania wydarzeniami rozgrywającymi się wokół, b) deficyty społeczne - wycofanie z życia społecznego, samotność, brak odczuwania przyjemności z kontaktów społecznych, c) deficyty poznawcze - znaczny spadek spontanicznej mowy, trudności z koncentracją uwagi, z pamięcią, ograni,czona zdolność abstrahowania i planowania . Objawy zdezorganizowane Przejawiają się w dezorganizacji mowy lub zachowania, np. uskokowość myślenia, bezcelowe ruchy lub sekwencje działań W jakich postaciach występuje schizofrenia? Wyróżnia się kilka typów schizofrenii: a) schizofrenia paranoidalna - dominują objawy pozytywne (objawy wytwórcze) – urojenia i omamy b) schizofrenia hebefreniczna (zdezorganizowana) - zaburzenia afektu, myślenia i napędu psychoruchowego zdjęcie utworzone przez wirestock - pl.freepik.com www.radosczyciazary.
strona 12, ciąg dalszy artykułu c) schizofrenia katatoniczna - przeważają zaburzenia psychomotoryczne, które przyjmują postać albo skrajnego pobudzenia, albo osłupienia i znieruchomienia, d) schizofrenia prosta - powolne wycofywanie się z kontaktów społecznych, rozwój dziwacznych zachowań, e) schizofrenia rezydualna - przewlekły etap rozwoju zaburzeń schizofrenicznych, f) schizofrenia niezróżnicowana - brak przewagi jednych objawów nad innymi i ich zmienność. Jakie są sposoby leczenia schizofrenii? Jak już wspomniano na początku, schizofrenię można i należy leczyć. Może się to odbywać w różny sposób: a) leczenie farmakologiczne – bardzo ważne, b) psychoedukacja - przekazywanie pacjentowi i/lub jego rodzinie informacji na temat choroby oraz sposobów radzenia sobie z nią, c) psychoterapia (indywidualna i grupowa) - zaleca się przede wszystkim psychoterapię wspierającą, poznawczo- -behawioralną, trening funkcjonowania poznawczego, trening umiejętności społecznych, terapię rodzinną, d) rehabilitacja psychospołeczna, e) terapia zajęciowa, f) psychiatria środowiskowa i grupy wsparcia, g) modyfikacja trybu życia pacjenta - aktywność fizyczna, prawidłowy sposób odżywiania się oraz odpowiednia ilość snu. A co z obecną sytuacją na świecie? - funkcjonowanie pacjentów ze schizofrenią w czasie epidemii SARS-CoV-2 W związku z epidemią, w której obecnie funkcjonujemy pojawia się pytanie, o to czy i w jaki sposób wpływa ona na zdjecie: Mirosław Zandarski funkcjonowanie i samopoczucie osób chorujących na schizofrenię. Prof. Piotr Gałecki, kierownik Kliniki Psychiatrii Dorosłych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii zauważa, że obecnie nie zwiększyła się liczba pacjentów przyjmowanych do szpitali z powodu schizofrenii. Zauważa się raczej wzrost pacjentów z zaburzeniami osobowości i uzależnieniami, zwłaszcza od alkoholu. Lekarz twierdzi ponadto, że na tę chwilę nie ma wzrostu urojeń związanych z koronawirusem. Uważa, że tego typu urojenia mogą pojawiać sie po pewnym czasie, ponieważ proces tworzenia urojeń jest dość długi. Zwraca jednak uwagę, że mimo, że obecnie nie widać wzrostu zachorowalności na schizofrenię, to jednak można zauważyć pogorszenie jakości życia i funkcjonowania tych osób. Wiąże się to na przykład z tym, że kontakt z lekarzem często ogranicza sie tylko do kontaktu telefonicznego, który może nie pozwalać na dobrą ocenę poziomu lęku, z oczywistych względów uniemożliwia również obserwację zachowania. Na zakończenie… 15 września obchodzony jest Dzień Solidarności z Osobami Chorymi na Schizofrenię. W Polsce z tą chorobą zmaga 385 tys. osób (dane z 2019 roku). Ich sytuację dodatkowo pogarszają niezrozumienie i obawy ze strony społeczeństwa. Wynika to być może ze wspomnianych już mitów i stereotypów. Dlatego tak ważne jest, by o tej chorobie mówić i więcej wiedzieć. Bibliografia Cierpiałkowska, L. (2013). Psychopatologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. Hales, R. E., Yudofsky, S. C. i Gabbard, G. O. (2012). Psychiatria. Warszawa: MediPage. Seligman, M. E. P., Walker, E. F. i Rosenhan, D. L. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo. Informacje ze stron internetowych: https://www.swps.pl/centrum-prasowe/archiwum-centrum- prasowego/ 278-badanie/13653-mity-i-fakty-na-temat-schizofrenii https://swiatlekarza.pl/schizofrenie-trzeba-leczyc-indywidualnie/
strona 13,

Gniazdo nr 6
Pobierz PDF

Przeznacz 1 % swojego podatku dochodowego na naszą działalność by cieszyć się radością Życia wystarczy wpisać w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT)
nasz nr KRS 0000049566

KONTAKT

Kontakt

Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych "Radosć Życia”
Bohaterów Getta 19
68-200 Żary
Telefon: 728950190
email: radosczycia.zary@wp.pl
Santander Bank Polska S. A.
30 1090 256 0000 0001 1827 7720